Wat is het toch vaak moeilijk om geduldig te zijn. In de afgelopen week alleen al kan ik misschien wel tientallen momenten opnoemen dat ik er ontzettend veel moeite mee had om geduld te hebben .
Zo had ik gister een uitje met de deelnemers van mijn werk. We hadden een leuke presentatie gehad over prachtige luchtballonnen en daarna was het tijd om te gaan eten. Liefdevol lieten we natuurlijk eerst onze lieve deelnemers voorgaan – al kostte dit al aardig wat moeite- , totdat eindelijk onze tafel aan de beurt was om het buffet langs te gaan. Je begrijpt ik had al aardig wat geduld moeten hebben voor ik naar het buffet mocht gaan ( want ja hallo, ETEN, daar moet ik heen!!) , maar eenmaal bij het buffet aangekomen , waren alle schalen met eten leeg. Hongerig stonden we daar te wachten, terwijl de hele zaal verder aan het eten was. Het duurde eigenlijk helemaal niet lang voordat er nieuwe schalen met eten aankwamen , maar op het moment zelf duurde het een eeuwigheid.
Vorig week heb ik geholpen bij de vakantiebijbelweek in ons dorp. Ik hielp bij de kinderen uit groep 7 en 8. Het ging deze week over de vruchten van de geest. Een onderwerp wat me altijd goed aanspreekt, want wat kunnen we daar veel van leren. Ook hebben we de vrucht van de geest: geduld met elkaar besproken. We hadden er een Bijbelstudie over gedaan en hebben wat spelletjes gedaan om ons geduld op de proef te stellen. Zo kwam ik erachter dat ik soms echt heel veel geduld heb, als ik werk met de deelnemers bijvoorbeeld. Maar dat ik soms als het om mijn man gaat , zeer weinig geduld heb.
Soms gebeuren er dingen thuis die niet helemaal naar mijn zin zijn. En dat maakt me erg ongeduldig. Niet zoveel spaargeld leid tot–> geen huis kunnen kopen, sowieso niet alles kunnen kopen wat ik wil, ooit kinderen en ga zo maar door. Langzaamaan sparen, vergt veel geduld. Wanneer het de tijd van de maand is (ongesteld en zo , je weet het wel.. ) dan is mijn geduld helemaal ver te zoeken. En vooral Martijn heeft het dan zwaar te verduren met me. Als er iets niet lukt , als ik wat laat vallen, als ik te laat ergens naar toe ga , Martijn krijgt het te horen.
Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde.
Efeziërs 4:2
Het is niet voor niks dat dit vers me altijd weer wat doet. Als ik ongeduldig ben , dan geef ik dat over op anderen. Ook op mijn werk voelen deelnemers het haarfijn aan als ik ongeduldig ben en doen ze er allemaal net even een tikkeltje langer over. Zo ook thuis bij mijn man, als ik ongeduldig ben word ik chagrijnig en straal ik dat uit naar Martijn. Ook hij word dan geprikkeld en zo ontstaat er wrijving.
Leren om elkaar te verdragen uit liefde, zachtmoedig en geduldig. Een opdracht, en een uitdaging!
liefs Jorienke