He died for me!

Vandaag is het Goede Vrijdag. Een dag die ik niet zomaar voorbij laat gaan. Ik sta stil bij de dag en het moment dat Jezus voor mij stierf. Voor mijn zonden. Voor alles wat ik in mijn leven verkeerd gedaan heb en nog steeds doe. 

Deze week mocht ik opnieuw tante worden van een prachtig lief klein jongetje. Nieuw leven op deze aarde. En vandaag sta ik stil bij de dood. Het leven heeft zoveel kanten. Maar hoe verdrietig ik ook kan worden van de dood van mijn beste vriend en redder, Jezus. Ik ben ook blij en dankbaar dat Hij dit voor mij gedaan heeft. Want daardoor mag ik straks bij Hem in de hemel komen. En daar ben ik eeuwig dankbaar voor. 

Hij is gestorven voor mij. Maar ook weer opgestaan!! En dat is iets waar we naar mogen uitkijken dit weekend. Hij heeft de dood overwonnen!  Alle eer aan Hem die alle macht heeft. 

Jullie weten dat ik van de muziek ben. Dus ook vandaag deel ik een lied met jullie. Want al veel jaren een lied is wat ik luister op goede vrijdag. 

Gerald troost : 100%

Liefs jorienke 

Dream job

Al een lange tijd had ik bij mijn concepten staan dat ik wilde schrijven over mijn droom baan. Iets wat in mijn hoofd al l ang speelt. Want sinds dat ik niet meer in de thuiszorg werk, wat nu zo’n 2 jaar geleden is. Ben ik er veel mee bezig geweest met wat ik nu wilde gaan doen.

Lang heb ik geduld moeten hebben. En heb ik veel nagedacht over welke kant ik op wilde. Misschien nog een studie doen ? Of maar gewoon alles aannemen wat ik tegen kwam. Door dat ik een lange tijd niet veel kon met mijn rug , bleef de zoektocht ook wat stil staan. Want dacht ik, ik kan nu toch nog niks. In september 2016, ben ik begonnen als gastouder. Van jongs af aan paste ik veel op kinderen op. Dus ik was al veel gewend. En dit was iets ,dacht ik, wat ik aan kon met mijn rug. Nog steeds doe ik dit 2 dagen in de week. 1 dag bij mijn nichtje en neefje ,en 1 dag bij een ander gezin. Deze baan was iets wat ik kon, wat mijn rug aan kon. En wat mijn zoektocht naar mijn echte droombaan  even stopzette. Tot een paar weken terug. Er veranderde het één en ander bij het andere gezin, waardoor ik daar niet meer zou kunnen  werken van a.s juni tot volgend jaar januari. Dus ik ging nadenken over wat ik zou willen doen. Ik moest wat anders zoeken, want 1 dag in de week werken  vind ik echt veel te weinig.

Zo gebeurde het dat ik wat sollicitaties de deur uit deed. Naar verschillende banen, in de gehandicaptenzorg. Want uiteindelijk is dat toch echt de zorg kant die ik op wil gaan ,mijn hart ligt bij het zorgen voor mensen die het zelf niet kunnen en die steun en begeleiding nodig hebben. Ik kreeg wat mails terug dat ik niet uitgenodigd was. En dat vond ik lastig, maar het had nog geen haast.

Totdat ik anderhalve week terug ineens een telefoontje kreeg, en uitgenodigd werd voor een gesprek. Mijn eerste sollicitatie na ongeveer 3 jaar tijd. Spannend, maar super leuk. Want het was op een open sollicitatie dat ik uitgenodigd werd.  En dat is toch bijzonder.  Het gesprek liep zo goed, en mijn enthousiasme voor het zorgen voor mensen met een beperking kwam goed over. En zo werd ik gevraagd of ik vanaf 1 april al aan de gang zou willen. Wauw dat is snel , dacht ik. Dat is vogende week al.  Maar ik nam het met een stralende lach aan. Wat ben ik dankbaar en blij dat mijn geduld beloond word. Ik ben op de 2 locaties wezen kijken en voelde me helemaal op mijn plek. De tijd zal het leren of dit mijn plek word,  om mijn enthousiasme en liefde uit te dragen. Maar voor nu , ben ik zeer zeer zeer dankbaar en blij. Ik heb een nieuwe baan. 

Liefs jorienke